POD LUPĄ: LITERATURA PIĘKNA

Definicja:

Literatura Piękna (łac. litteratura - pismo)
Zacznijmy od odpowiedzi na pytanie: co to znaczy literatura piękna?
Do literatury pięknej możemy zaliczyć wszystkie książki, w przypadku których, jak sama nazwa wskazuje, 
główny nacisk kładziony jest na sposób opowiadania historii, który ma być przede wszystkim wystarczająco kunsztowny i finezyjny. Charakterystyka literatury pięknej bazuje na tym, że książki, które ją reprezentują nie pełnią funkcji stricte praktycznej.

Cechy literatury pięknej:

Obecność w świecie przedstawionym elementów fikcji literackiej
Podporządkowanie układu tekstu rygorom niewynikającym z reguł systemu językowego 
ani też z potrzeb komunikacyjnych związanych z realizacją funkcji poznawczej (np. realizacja reguł określonego systemu wersyfikacyjnego)
Obrazowość rozumiana jako szczegółowość i zmysłowa plastyczność przedstawiania (zwłaszcza partii opisowych) bądź jako reprezentatywność świata przedstawionego w stosunku do jakiegoś wycinka rzeczywistości pozaliterackiej albo też jako obrazowość poetycka, będąca skutkiem figuratywności języka.

Przykłady odmian historycznoliterackich, tematycznych i gatunkowych literatury pięknej:

literatura dla dzieci i młodzieży,
marynistyczna,
podziemna,
zaangażowana.
dydaktyczna,
narodowa,
produkcyjna,
erotyczna,
obozowa,
proletariacka,
faktu,
obrachunkowa,
sapiencjalna,
funeralna,
okolicznościowa,
sowizdrzalska,
konfederacji
barskiej,
pacyfistyczna,
straganowa,
ludowa,
pastoralna,
użytkowa,
"małych ojczyzn",
podróżnicza,
wiktoriańska,

Podsumowanie:

Sięgając po konkretne książki, często zastanawiamy się, co to znaczy – książka
obyczajowa, fantastyczna, science fiction itp. W przypadku literatury pięknej główny nacisk kładziony jest na wysublimowany sposób opowiadania książkowej historii.

W następnym artykule, co warto przeczytać…